HET ZIEKTEBEELD VAN NIESZIEKTE
Beweging en opwinding schijnt
tijdens de vroege fase de niesprikkel te versterken wat wederom de snelle virusuitbreiding
bevordert. De algemene toestand en de eetlust kunnen in dit stadium nog normaal zijn. Met
toenemende waterdunne, later slijmerige neusuitvloeiing en overvloedig speekselen worden de
dieren matter en men kan een lichaamstemperatuur meten van rond de 40°C.Al tijdens de eerste ziektefase laat de ontsteking van de kopslijmvliezen zich niet alleen zien aan de neus (verkoudheid) en de mond (kwijlen) maar het uit zich ook bij het oog. Het vlies dat de oogbol en de achterzijde van de oogleden bekleedt, zijn vochtig, opgezwollen en later erg rood, zie afbeelding.
Vanaf de tweede tot derde ziektedag verandert het beeld. De uitvloeiing wordt slijmerig tot etterig; de neusgaten zijn met korst bedekt, de oogleden gesloten en dichtgeplakt. De betreurenswaardige patiënten proberen zich te wassen en de ogen en neusgaten te reinigen, echter tevergeefs. Dit leidt tot het besmeuren van de huid om de mond, borst en poten, bijzonder opvallend bij lichtgekleurde katten. Het hoogtepunt van de ziekte wordt in het algemeen tijdens de derde tot vijfde dag bereikt. De patiënten ademen dan door de mond en weigeren vaak voedsel en vloeistof. Genezing in dit stadium is echter toch mogelijk, vooral wanneer dierenarts en eigenaar tot een consequente behandeling bereid en in staat zijn. Wanner de symptomen echter 3 weken of langer aanhouden, vermageren de dieren en drogen uit.
De kat ademt normaal gesproken door de neus en kan niet, zoals bijvoorbeeld de hond, zonder schade ademen door de mond. Wanneer zij daartoe gedwongen wordt, bijvoorbeeld door een blokkade van de bovenste luchtwegen door slijmproppen, kunnen de ontstekingsprocessen gaan afdalen naar de luchtpijp, de bronchiale vertakkingen en af en toe ook naar de longen. Hoesten is het gevolg. De geïnfecteerde dieren weigeren de voedselopname, echter niet alleen ten gevolge van de belemmerde ademhaling. Al bij de eerste ziekteverschijnselen wordt speekselvloed opgemerkt, als teken van een beschadiging van het mondslijmvlies. Deze kan aanzienlijk zijn: bij ongeveer elk vijfde geval ziet men een vuurrode verkleuring van tong, wang- en lipslijmvlies waarop blaasvorming volgt. De blaasjes vloeien samen tot blaren, springen open waardoor zwerende wondoppervlaktes ontstaan.
Niesziekte is alles behalve een kleinigheid. De volledige genezing duurt 10 - 14 dagen, maar vaak ook nog langer. Bij verwaarloosde gevallen treden vaak nog hardnekkige gevolgen zoals hoest en ontsteking van de voorhoofdholtes op, deze kunnen maandenlang duren.