BESMETTING DOOR NIESZIEKTE
Beide virussen worden voornamelijk door nauw en direct kontakt tussen katten overgedragen. Druppelinfecties uitgaande van niezende en hoestende dieren spelen een geringere rol, in tochtvrije lucht werd een sproeiafstand van 1,3 meter gemeten. Hoewel het neus- en keelslijm van akuut zieke dieren ongeveer evenveel virus bevat als van gezond lijkende dragerkatten, gaat van de eerstgenoemde groep een groter gevaar uit. Dit ligt gewoon aan de grote hoeveelheden van uitgescheiden materiaal die het virus in de omgeving verspreidt. Gezonde katten worden daarom eerder door klinisch zieke dieren geïnfecteerd dan door gezondlijkende virusdragers. Het uitbreken van epidemieën in een kleine ruimte waar veel katten zitten, een cattery, pension, asiel is zeker niet onmogelijk. De ziekte kan eventueel ook overgedragen worden door kleding, kooien, manden, via onze handen enz..
Is de kat éénmaal besmet geweest met één van de virussen die niesziekte veroorzaken, dan blijft de kat vaak levenslang drager van dit virus. Dat wil zeggen: de kat vertoont geen ziekteverschijnselen, maar kan wel andere katten besmetten.
Het karakteristieke van de dragers na een FHV infectie is dat het herpesvirus niet voortdurend, maar periodiek wordt uitgescheiden. Tijdens zulke perioden is de drager hoogst infectieus en een gevaar voor vatbare katten. Virusuitscheiding kan zonder aanwijsbare reden plaatsvinden maar ook als gevolg van bepaalde stressfactoren. Hierbij moeten genoemd worden het bezoek bij een dierenarts, bepaalde medicamenten (vooral corticosteroïden), dekking, geboorte en laktatie, transport tentoonstellingen. De virusuitscheiding begint 4 tot 11 dagen na het stresstijdstip, duurt ongeveer 7 dagen en gaat vergezelt van milde symptomen. Voor de katte-eigenaar betekent dit dat hij dieren met regelmatig terugkerende niesziekte als dragers kan herkennen. Daar 80% van alle FHV geïnfecteerde katten dragers worden, is eliminatie van niesziekte niet uitvoerbaar.
N.b. Niesziekte is niet besmettelijk voor mensen.